Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια συστηματική φλεγμονώδης νόσος, που χαρακτηρίζεται κυρίως από φλεγμονή του αρθρικού ιστού και συνοδεύεται από πόνο, οίδημα και δυσκαμψία. Η αιτιολογίας της νόσου δεν είναι ακόμα γνωστή ως σήμερα, όμως διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση της, όπως κληρονομικότητα, κλιματολογικές συνθήκες, διατροφή, στρες, ορμονικά αίτια κ.α.

Η νόσος προσβάλει το 1% του συνολικού πληθυσμού των ενηλίκων και εντοπίζεται σε όλες τις φυλές. Οι γυναίκες, προσβάλλονται περισσότερο από τη νόσο σε σύγκριση με τους άντρες με αναλογία 3:1.

Φυσικοθεραπευτική Αντιμετώπιση – Θεραπεία
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στα διάφορα ρευματικά νοσήματα, δεν υπάρχει πλήρης ίαση. Η αντιμετώπιση τους ωστόσο, από τον φυσικοθεραπευτή και γενικά την ομάδα αποκατάστασης, αποσκοπεί στη δημιουργία συνθηκών τέτοιων, ώστε ο ασθενής με αρθρίτιδα, να μπορεί να είναι λειτουργικά ανεξάρτητος και αυτοεξυπηρετούμενος για να καλύψει τις καθημερινές του ανάγκες. Η σωστή θεραπεία στηρίζεται στη φαρμακευτική αγωγή που θα ακολουθήσει ένας ασθενής και στην διατήρηση του σώματός του σε ικανοποιητικά επίπεδα λειτουργικότητας, αντοχής και δύναμης.

Ο στόχος του φυσικοθεραπευτή που είναι υπεύθυνος για τον ασθενή με ρευματοειδή αρθρίτιδα θα πρέπει να αποσκοπεί στα παρακάτω:

-Έλεγχο και ανακούφιση από τα συμπτώματα
-Διατήρηση της λειτουργικής ικανότητας
-Παρεμπόδιση δομικών βλαβών και δυσμορφιών
-Διατήρηση ενός καλού τρόπου ζωής

Ειδικότερα ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή εστιάζεται στα εξής:
-Ελάττωση του πόνου και του οιδήματος
-Κινητοποίηση των αρθρώσεων για ελαχιστοποίηση εμφάνισης παραμορφώσεων
-Ενδυνάμωση των μυών για την αποφυγή ατροφίας από τη μη χρησιμοποίησή τους
-Αύξηση, βελτίωση και διατήρηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων
- Αύξηση, βελτίωση και διατήρηση της αντοχής με κυριότερο μέσο για την επίτευξη αυτού του στόχου την άσκηση (παθητική, υποβοηθούμενη, ενεργητική ή με αντίσταση).