Τι είναι...

Ο άκανθας αποτελεί μια συχνή αιτία πόνου της πτέρνας και πρόκειται για οστέινη ανάπτυξη στο κάτω μέρος της. Πρόκειται για διάταση της μεγάλης λωρίδας ιστού που συνδέει το οστό της πτέρνας με το μετατάρσιο, όπως επίσης μπορεί να οφείλεται σε κάκωση της μεμβράνης που καλύπτει το οστό της πτέρνας. Η ύπαρξη του άκανθα προκαλεί ερεθισμό στην γύρω περιοχή του ποδιού με αποτέλεσμα τον έντονο τοπικό πόνο κατά την όρθια στάση, την βάδιση και φυσικά το τρέξιμο. Παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν την συγκριμένη πάθηση είναι η μηχανική έλλειψη ισορροπίας (το λεγόμενο κούτσεμα) , η παχυσαρκία, καθώς και η λανθασμένη επιλογή υποδημάτων.

Η εικόνα της πάθησης...

Στην ακτινογραφική εξέταση ο άκανθας διακρίνεται ως εξόγκωμα του οστού της πτέρνας που μπορεί να διαθέτει μήκος έως ένα εκατοστό, υπάρχουν όμως περιπτώσεις που στην εξέταση δεν αποτυπώνεται το χαρακτηριστικό αυτό εξόγκωμα και η πάθηση περιγράφεται ως «σύνδρομο του άκανθα της πτέρνας».
Ο πόνος της πτέρνας και ο άκανθας πτέρνας συχνά συνδυάζονται με μία φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης που διατρέχει το κάτω μέρος του ποδιού, από τη πτέρνα μέχρι το μετατάρσιο. Η φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης είναι γνωστή ως πελματιαία απονευρωσίτιδα.

 



O ασθενής παρουσιάζει έντονο πόνο στην περιοχή της πτέρνας. Επίσης, υπάρχει έντονος πόνος στην πλήρη φόρτιση ύστερα από ξεκούραση, λόγω του ότι η πελματιαία απονεύρωση είναι περισσότερο άκαμπτη μετά από κάποιο χρόνο χαλάρωσης. Ακουμπώντας την πελματιαία απονεύρωση, μπορούμε να αισθανθούμε πόσο τεντωμένη είναι, ενώ πιέζοντας βαθιά, μπορούμε να προκαλέσουμε πόνο.
Η φλεγμονή μπορεί να επιδεινωθεί από υποδήματα που δεν παρέχουν κατάλληλη υποστήριξη, ειδικά στην περιοχή της καμάρας καθώς και από τη χρόνια καταπόνηση, η οποία συνοδεύει, μερικές φορές, τις αθλητικές αλλά και τις καθημερινές δραστηριότητες.



Οι βασικές αιτίες οι οποίες προκαλούν την πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι:

Α) Yπερπρηνισμός : O ελαφρύς πρηνισμός της ποδοκνημικής, κατά την στηρικτική φάση του κύκλου αναβηματισμού, είναι  καταρχήν φυσιολογικός. Τα πόδια πολλών από εμάς ωστόσο, τείνουν να υπερπρηνίσουν (υπερβολική πτώση προς τα μέσα ή πλατυποδία) λόγω των σκληρών και ανώμαλων επιφανειών, στις οποίες περπατάμε. O υπερβολικός πρηνισμός (όταν δηλαδή τα πόδια πέφτουν προς τα μέσα) του προσθίου μέρους του ποδός καθώς και του οπισθίου μέρος του ποδός, κάνει την ποδική καμάρα να χαμηλώνει αρκετά εκεί όπου επιμηκύνει το πόδι και δημιουργεί τραυματικές διατατικές δυνάμεις στην πελματιαία απονεύρωση.

Mετά από μία συνέχεια τραυματισμού δημιουργείται φλεγμονή, ερεθισμός και πόνος στην περιοχή της πτέρνας. H συνεχόμενη φλεγμονή στο φύμα της πτέρνας μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία άκανθα, όπου ο πόνος θα είναι πιο οξύς. Εκτιμάται ότι στο 50% έως 75% του πληθυσμού που πάσχει από υπερπρηνισμό, θα προκληθεί πελματιαία απονεύρωση. Tο ποσοστό είναι υψηλότερο στους αθλητές.
   

B) Κάποιοι μύες που υπάρχουν στο πίσω μέρος του ποδιού (γάμπα) δεν έχουν καλή κινητικότητα να τραβήξουν το άκρο πόδι προς τα πάνω και περιορίζουν τη σταθερότητα της βάδισης. O συνδυασμός του υπερπρηνισμού και της μη σωστής κινητικότητας των μυών επιταχύνει τη φλεγμονή της πελματιαίας απονεύρωσης.

Γ) Το υπερκινητικό πόδι με χαλαρές αρθρώσεις δεν παρέχει αρκετή στήριξη στην ποδική καμάρα. Αυτή είναι μια βασική αιτία για τη δημιουργία της φλεγμονής στην πελματιαία απονεύρωση.

Δ) Τα σύνδρομα καταπόνησης, η μη σωστή επιλογή του υποδήματος και τα λάθη κατά τη διάρκεια προπονήσεων είναι αιτίες, που προκαλούν πελματιαία απονεύρωση, ιδιαίτερα στους δρομείς. Τα συνηθισμένα λάθη προπόνησης είναι για παράδειγμα, τρέξιμο μεγαλύτερης, από την πρέπουσα διάρκεια, σε ανηφόρα, τρέξιμο σε άμμο ή τρέξιμο χωρίς τα σωστά υποδήματα.
Οι δυνατότητες που υπήρχαν μέχρι σήμερα για τη θεραπεία του άκανθα πτέρνας και της πελματιαίας απονευρωσιτιδας ήταν λίγες. Σε έσχατες περιπτώσεις πραγματοποιούνταν ενέσεις κορτιζόνης στην πτέρνα, χωρίς να οδηγούν ωστόσο σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα και οι οποίες, σημειωτέον, θα πρέπει να αποφεύγονται γιατί υπάρχει κίνδυνος λέπτυνσης της απονεύρωσης και κατά συνέπεια ρήξης αυτής. Αρκετές φορές συνιστούνταν φυσικοθεραπείες με τα κλασικά μέσα αυτής, όπως διαθερμίες, συμβατικά laser, ηλεκτροθεραπείες, υπέρηχοι κ.α., δυστυχώς με  ελάχιστα έως και ανύπαρκτα αποτελέσματα.

Σήμερα όμως, με τη βοήθεια των Κρουστικών υπερήχων (Shock Wave), η φυσικοθεραπεία έρχεται να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα που μέχρι πρόσφατα πολύ δύσκολα αντιμετωπίζονταν και μάλιστα αποτελεσματικά. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι θεραπείες με κρουστικούς υπέρηχους προσφέρουν  σημαντική ανακούφιση από τον πόνο, καθώς ανακαλύπτουν και θεραπεύουν όλα τα σημεία της πελματιαίας απονεύρωσης, τα οποία έχουν τραυματιστεί και προκαλούν τον πόνο.

Καθόλη τη διάρκεια της θεραπείας με τον Kρουστικό υπέρηχο (Shock Wave), ο θεραπευτής, σε συνεχή διάλογο με τον ασθενή, εντοπίζει τα πρωτογενή αλλά και  τα δευτερογενή σημεία του πόνου στην πτέρνα και εστιάζει σε αυτά με στόχο την αποτελεσματική θεραπεία τους. Με την πάροδο των θεραπειών, τα σημεία αυτά εξαλείφονται, με αποτέλεσμα την ουσιαστική αποκατάσταση του προβλήματος.
Διαβάστε επίσης θεραπεία με Piezowave..


  ( εφαρμογή Shock Wave )