Ο όρος σκολίωση προέρχεται από τη λέξη σκολιός, που σημαίνει στρεβλός. Η φυσιολογική σπονδυλική στήλη στην προσθιοπίσθια διάστασή της φαίνεται τελείως ευθεία. Σκολίωση ονομάζουμε την πλάγια παρεκτόπιση της σπονδυλικής στήλης από τη μέση γραμμή.

Μορφές σκολίωσης

- Συγγενής, η οποία δημιουργείται κατά τις πρώτες εβδομάδες τις εμβρυϊκής ζωής
- Νευρομυϊκή, η οποία δημιουργείται από παθήσεις του νευρικού ή μυϊκού συστήματος
- Ιδιοπαθής, Από όλες τις παραπάνω μορφές μας ενδιαφέρει η ιδιοπαθής σκολίωση διότι είναι αγνώστου αιτιολογίας. Είναι μια πάθηση που αφορά νεαρά άτομα, ιδίως κοπέλες και είναι συχνότερη στις ηλικίες 12-15 ετών. Συνήθως, παρουσιάζεται μετά την ηλικία των 9-10 ετών και χειροτερεύει με την αύξηση της ηλικίας και του ύψους του παιδιού
- Λειτουργική, η μορφή αυτή αποκαθίσταται πλήρως όταν η αιτία που την προκαλεί εξαλειφθεί. Πιο πιθανές αιτίες λειτουργικής σκολίωσης είναι λόγω έντονου μυϊκού σπασμού πλησίον της σπονδυλικής στήλης, λόγω ανισοσκελίας, λόγω έντονης δισκοπάθειες, καθώς ο ασθενής προσπαθεί να αποφορτίσει την πάσχουσα πλευρά, λόγω κακής στάσης, όπως η χρήση υπολογιστών – χρήση κινητού από τη μια πλευρά – κουβάλημα βαριάς τσάντας πάνω από τον ώμο – περίοδο εγκυμοσύνης το τελευταίο τρίμηνο, (καθώς το έμβρυο μπορεί να αλλάξει το κέντρο βάρους της εγκύου).

Διάγνωση της σκολίωσης

Πολλές φορές η διάγνωση γίνεται αρχικά από τους γονείς ή το ίδιο το παιδί. Συνήθως τα κορίτσια παραπονιούνται ότι η φούστα κρεμάει περισσότερο από τη μία πλευρά ή ότι πέφτει η μία τιράντα. Οι γονείς πολλές φορές βλέπουν να προβάλλει περισσότερο η μία ωμοπλάτη.

Η κλινική εξέταση της σκολίωσης, γίνεται με το παιδί σε στάση προσοχής, γυμνό από τη μέση και πάνω και του λέμε να σκύψει με τα γόνατα σε έκταση, παρατηρώντας τη σπονδυλική του στήλη αν είναι ευθεία. Αν δεν είναι τότε μιλάμε για πιθανή σκολίωση και ζητάμε ακτινολογικό έλεγχο ο οποίος θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

 Θεραπεία Σκολίωσης

Η θεραπεία της σκολίωσης εξαρτάται από το μέγεθος της δηλαδή από το πόσες μοίρες έχει παρεκλίνει από τη μέση γραμμή. Για το σκοπό αυτό έχουμε χωρίσει τις σκολιώσεις σε κατηγορίες:

1η Κατηγορία 0ο-20ο μοίρες: Η σκολίωση μεγέθους μέχρι 20 μοίρες αντιμετωπίζεται συντηρητικά με φυσικοθεραπεία, κολύμπι και παρακολούθηση κάθε έξι (6) μήνες. Ο φυσικοθεραπευτής, αφού χαλαρώσει τους μύες της σπονδυλικής στήλης που βρίσκονται σε σπασμό εξ αιτίας του κυρτώματος, χρησιμοποιώντας υπέρηχους, laser ή αναλγητικά ρεύματα, δίνει το κατάλληλο πρόγραμμα ασκήσεων για τους ραχιαίους μύες, έτσι ώστε να διατηρηθούν ή και να μειωθούν οι μοίρες της σκολίωσης.

Οι ασκήσεις αυτές είναι διαφορετικές για κάθε άτομο με σκολίωση και αλλάζουν πιθανότατα κάθε εξάμηνο, ανάλογα με την εξέλιξη (βελτίωση) της πάθησης.

2η Κατηγορία 20ο-40ο μοίρες: Η θεραπεία εδώ γίνεται με τη χρήση διαφόρων ειδών κηδεμόνων, που έχουν σκοπό να διορθώσουν τη σκολίωση ή στη χειρότερη περίπτωση να μην την αφήσουν να χειροτερεύσει. Οι κηδεμόνες πρέπει να φοριούνται ανελλιπώς και για περίπου 20 ώρες το 24ωρο ακόμα και τη νύχτα και για μεγάλο χρονικό διάστημα.

3η Κατηγορία 40ο μοίρες και πάνω: Από 40 μοίρες και πάνω συνήθως η σκολίωση χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική θεραπεία χρειάζεται για να διορθωθούν οι μεγάλες καμπύλες, οι οποίες αν είναι έντονες, είναι δυνατόν να δημιουργούν πίεση στους πνεύμονες και στην καρδιά με αποτέλεσμα καρδιοπνευμονική ανεπάρκεια, που μπορεί να οδηγήσει και στον θάνατο. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικές μεταλλικές ράβδοι για τη διόρθωση των κυρτωμάτων. Οι επεμβάσεις αυτές θεωρούνται μεγάλες, αλλά όταν υπάρχει σαφής ένδειξη, πρέπει να γίνονται.

Ασκήσεις - Διατάσεις για σκολίωση