Με τον όρο ωλένια νευρίτις χαρακτηρίζεται η πάθηση που εκδηλώνεται με αισθητικές ή αισθητικοκινητικές διαταραχές λόγω πίεσης του ωλενίου νεύρου στην περιοχή του αγκώνα. Στο 50% των περιπτώσεων η αιτία είναι ακαθόριστη. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις η πάθηση μπορεί να οφείλεται σε χωροκατακτητικές εξεργασίες στην παρατροχίλιο αύλακα, σε πίεση εκτός της αύλακος, σε συγγενείς ανωμαλίες, σε τραύμα, σε μεταβολικές ή άλλες διαταραχές.Οι ασθενείς με Ωλένια νευρίτιδα του αγκώνος παρουσιάζουν πόνο και ευαισθησία στην πίεση της έσω μοίρας του αγκώνος και του αντιβραχίου μαζί με μουδιάσματα  στα δύο τελευταία δάχτυλα του χεριού. Αυτή είναι η κλασσική συμπτωματολογία. Όμως στην πράξη οι ασθενείς δεν είναι πάντα τόσο σαφείς. Ενίοτε ακούγεται και ένας ήχος τριβής ή αναπήδησης του ωλένιου νεύρου εντός του ωλένιου σωλήνος. Σε προχωρημένες και παραμελημένες περιπτώσεις, επηρεάζεται πλέον και ο κινητικός κλάδος του ωλένιου νεύρου που νευρώνει τους αυτόχθονες μύες του χεριού, οπότε το χέρι παρουσιάζει ατροφία και στην εξέταση το "Test Fromet" είναι θετικό. Το χέρι έχει πλέον χαρακτηριστική ατροφική εικόνα πού ονομάζεται "χείρ πιθήκου" ("monkey hand"). Η καθοδική πορεία του νεύρου καταλήγει στο χέρι όπου και παρέχει αισθητικότητα στο μικρό και τον μισό του παράμεσου δακτύλου.

Κόκκινη περιοχή: περιοχή που πονά ο ασθενής
Μπλέ περιοχή: περιοχή που αισθάνεται τις αιμωδίες (μουδιάσματα)

Συντηρητική θεραπεία.Η συντηρητική αγωγή για την αντιμετώπιση της ωλένιας νευρίτιδας συχνά έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Η παρατεταμένη διατήρηση της κάμψης στην άρθρωση του αγκώνα προκαλεί πολλές φορές ερεθισμό του ωλένιου νεύρου.Συστήνεται στους ασθενείς να μην κρατούν τους αγκώνες του λυγισμένους για μεγάλο χρονικό διάστημα και να αποφεύγουν την παρατεταμένη επαφή της άρθρωσης σε σκληρές επιφάνειες (γραφείο).Οι ασθενείς που παρουσιάζουν νυχτερινά συμπτώματα συνήθως ανακουφίζονται με την εφαρμογή ειδικών ναρθήκων που διατηρούν τον αγκώνα σε έκταση. Η φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα συνήθως ωφελεί διότι βελτιώνει το τοπικό οίδημα του νεύρου και καταπολεμά αποτελεσματικά τον πόνο.Οι ενέσεις με κορτιζόνη δεν έχουν συνήθως θέση στο θεραπευτικό πλάνο της νόσου.

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση.

Μερικές από τις προτεινόμενες μεθόδους φυσιοθεραπείας είναι οι υπέρηχοι, η κινησιοθεραπεία, η χειροπρακτική, ο βελονισμός, η ιοντοφόρεση και η θεραπεία λέιζερ. Χρήσιμα είναι, επίσης, το βαθύ, κατά πλάτος μασάζ και η λειτουργική επανεκπαίδευση με stretching και ενδυνάμωση των εκτεινόντων μυών του καρπού. Η πρόσφατη δυνατότητα θεραπείας με το νέο λέιζερ Νd-YAG υψηλής έντασης (Hilterapia) προσφέρει πλεονέκτημα στους ασθενείς με ωλένια νευρίτιδα η οποία δεν καταπολεμάται με άλλες θεραπείες. Αυτό απέδειξε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε άτομα προσβεβλημένα από ωλένια νευρίτιδα για διάστημα μεγαλύτερο των 4 εβδομάδων, τα οποία προηγουμένως είχαν δοκιμάσει και άλλου είδους θεραπείες. Ήδη μετά τις πρώτες 5 συνεδρίες παρατηρήθηκε μια ελαφρά μείωση του πόνου, ενώ, μετά το τέλος του πλήρους κύκλου των 10 συνεδριών, ο πόνος μειώθηκε περαιτέρω.
Πρέπει, επίσης, να επισημανθεί ότι η πρόωρη επιστροφή σε μια έντονη δραστηριότητα πριν την πλήρη ανάρρωση μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή της πάθησης.

Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται επι αποτυχίας της φυσικοθεραπείας και συντηρητικής αγωγής.Η συντηρητική αγωγή πρέπει να εφαρμόζεται για διάστημα 4-6 μηνών και περιλαμβάνει ανάπαυση, αλλαγή των συνηθειών και δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν το ωλένιο νεύρο στον αγκώνα, φαρμακευτική αγωγή . Εάν στο χρονικό αυτό διάστημα τα συμπτώματα παραμένουν ή αυξάνουν τότε ο Ορθοπαιδικός θα συστήσει τη χειρουργική αντιμετώπιση.