Грыжа позвоночника – заболевание, которое с каждым годом все больше распространяется. Отсутствие правильных, размеренных физических нагрузок, долгое сидение в офисе перед компьютером,  неправильная осанка, возрастные изменения, генетическая предрасположенность, травмы, инфекции – вот причины, по которым может возникнуть грыжа межпозвоночного диска. Наиболее подвержена этому заболеванию возрастная группа от 20 до 50 лет.  Грыжа позвоночника или грыжа межпозвоночного диска очень часто возникает у людей, жалующихся на остеохондроз. В этом случае риск появления грыжи межпозвоночного диска увеличивается в несколько раз. Остеохондроз  затрудняет обмен веществ в межпозвоночном диске, как следствие, нормальное функционирование позвоночника становится невозможным. Между тем, от здоровья позвоночника зависит наша жизнь – он выполняет основную опорно-двигательную функцию и к тому же внутри него расположен спинной мозг.

Описание межпозвоночных грыж. Межпозвоночный диск

Как именно появляется грыжа позвоночника?  Позвоночник состоит из позвонков, между которыми находятся межпозвоночные диски. Межпозвоночный диск смягчает трение между позвонками, способствует гибкости во время движения позвоночника, то есть выполняет функцию амортизации.  Диск состоит из фиброзного кольца и студенистого ядра.  В результате травмы, остеохондроза, сильных физических нагрузок фиброзное кольцо лопается, и студенистое ядро смещается, выпячивается. Таким образом, возникает грыжа межпозвоночного диска. Такое смещение  также называется грыжей позвоночника и может привести к защемлению нервов, повреждению спинного мозга.

Позвоночник состоит из таких основных отделов: поясничный, грудной, шейный. В зависимости от того, какой именно отдел  позвоночника поразила грыжа межпозвоночного диска, различаются и симптомы болезни.

Грыжа позвоночника в шейном отделе провоцирует головную боль, головокружение, перепады давления,  а также боли в руках, онемение пальцев рук.

Описание межпозвоночных грыж. Заднебоковая грыжа

Грыжа позвоночника  в поясничном отделе вызывает боли в ногах, онемение пальцев ног, паховой области, длительные (месяц и более) боли в пояснице. Грыжа межпозвоночного диска поражает поясничный отдел позвоночника особенно часто, так как именно на него приходится основная нагрузка.

Грыжа межпозвоночного диска грудного отдела –  может вызвать затрудненное дыхание, и даже боли в сердце.

То есть, грыжа позвоночника сопровождается не только острыми болями в спине при нагрузке на позвоночник, резких движениях, переносе тяжестей, наклонах и т.д. Боль возникает также и в других частях тела, когда грыжа межпозвоночного диска защемляет различные нервные окончания.

Межпозвоночная грыжа

Грыжа позвоночника – не то заболевание, к которому можно относиться легкомысленно. Серьезность и течение болезни напрямую зависит от того, что именно задела грыжа. Если ею придавлен – нерв, это вызывает острую боль и нарушение функций того органа, к которому относится нервное окончание. В  том случае, если грыжа межпозвоночного диска  вылезла внутрь – задевается спинной мозг, что может привести к инвалидности или смертельному исходу.
ФИЗИОТЕРАПИя

Приведенный перечень методов лечения грыжи позвоночника содержит методы с доказанной и признаваемой всеми эффективностью. Наибольший эффект имеет использование в лечении всех направлений. Набор методик из каждого направления определяет врач, на основании клинической картины и состояния пациента, с учетом индивидуальных противопоказаний и стадии заболевания.

Например:

    Диатермия, электротерапия, микроволновая терапия, фонофорез

    Гомеопатическое лечение (в том числе лекарственная акупунктура).

    Противовоспалительная терапия.

    Миорелаксирующая терапия.

    Метаболическая терапия.

    Физиотерапия (включая воздействие на точки акупунктуры).

    Лечебный медицинский массаж.

    Бэклайф-терапия,свинг-машина.

    Вытяжение позвоночника.

    Ортопедическая коррекция. Подбор поясничных корсетов, поддержек под поясницу, шейных воротников, подушек под голову, корректоров осанки, стелек от плоскостопия и др.

    Hilterapia пульсирующий лазер на иттрий-алюминиевом гранате с неодимом (Nd:YAG), который улучшает быструю обезболивающую реакцию, даже для глубоко расположенных нарушений. Основные характеристики
    · Высокая мощность излучения
    · Эффективно работает в глубине тканей
    · Быстрый обезболивающий эффект
    · Высокая гарантия безопасности
    · Обращает внимание на время термального отдыха тканей

- Όταν η δισκοκήλη εντοπίζεται στο επίπεδο μεταξύ 4ου και 5ου οσφυϊκού σπονδύλου, τα ενοχλήματα οφείλονται στον ερεθισμό της 5ης οσφυϊκής ρίζας του ισχιακού νεύρου και περιγράφονται σαν αιμωδίες ή και άλγος στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού και στην εσωτερική επιφάνεια της κνήμης, με αδυναμία ραχιαίας έκτασης του ποδιού.
- Όταν η δισκοκήλη εντοπίζεται στο επίπεδο μεταξύ 5ου οσφυϊκού σπονδύλου και του ιερού οστού, τα ενοχλήματα οφείλονται στον ερεθισμό της 1ης ιερής ρίζας και περιγράφονται σαν αιμωδίες ή και άλγος στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού και την εξωτερική επιφάνεια της κνήμης, ατροφία της γάμπας, αδυναμία πελματιαίας κάμψης του ποδιού και κατάργηση του αντανακλαστικού του αχιλλείου τένοντα.
- Στη σπάνια περίπτωση που η δισκοκήλη είναι μαζική, μπορεί να ενοχλήσει περισσότερες από μια ρίζες, καθώς και στελέχη του αυτόνομου νευρικού συστήματος τα οποία συμπορεύονται εκεί. Το αποτέλεσμα τότε είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο. Εμφανίζεται το διαβόητο σύνδρομο της ιππουρίδας, δηλαδή η πλήρης σχεδόν παράλυση του ισχιακού νεύρου και στα δύο άκρα, μαζί με ορθοκυστικές διαταραχές (απώλεια κοπράνων και ούρων, εξ αιτίας ελλιπούς ελέγχου των σφιγκτήρων). Η κατάσταση αυτή θεωρείται κρίσιμη και αντιμετωπίζεται άμεσα, ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Κι όμως, παρά τα όσα ειπώθηκαν παραπάνω, είναι, επίσης, δυνατόν να υφίσταται δισκοκήλη χωρίς αυτή να προκαλεί ενοχλήσεις. Πράγματι, αν η κήλη δεν έρχεται σε επαφή με το νεύρο, τότε δε δίνει σημάδια της ύπαρξής της. Όταν, όμως, εκδηλώνει την παρουσία της, προκαλεί συνήθως πολύ έντονο πόνο. Τυπικός πόνος δισκοκήλης είναι η ισχιαλγία, η οποία εμφανίζεται με οξύ πόνο που ξεκινάει από το γλουτό και αντανακλά στο πόδι της αντίστοιχης πλευράς. Στην περίπτωση κήλης στην οσφυϊκή χώρα, παρουσιάζεται οσφυαλγία, η οποία επιδεινώνεται όταν πραγματοποιούνται συγκεκριμένες ενέργειες, για παράδειγμα, όταν κανείς κάθεται, βήχει ή φταρνίζεται. Εκτός από τον πόνο, μπορεί να υπάρχει αδυναμία και μείωση της ευαισθησίας κατά μήκος της πορείας του νεύρου. Στην περίπτωση κήλης ενός αυχενικού δίσκου, τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλώνονται στο λαιμό, στον ώμο και στο βραχίονα. Ευτυχώς, σπάνια παρατηρούνται σημαντικές επιπλοκές λόγω δισκοκήλης: εάν το εξερχόμενο υλικό του μεσοσπονδύλιου δίσκου συμπιέζει τον νωτιαίο μυελό που βρίσκεται στο εσωτερικό της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να παρουσιαστεί το λεγόμενο σύνδρομο της ιππουρίδας. Η συμπίεση των νευρικών δομών επιφέρει, παράλληλα με τον πόνο και την αδυναμία στο ένα ή και στα δύο πόδια, συμπτώματα στην ουροδόχο κύστη και στο έντερο, με την εμφάνιση ακράτειας ή δυσκολιών κατά την ούρηση, απώλεια της ευαισθησίας στην περιπρωκτική περιοχή και στο εσωτερικό των μηρών και μείωση της κινητικότητας.

Συντηρητική αγωγή

Συχνά η συντηρητική αγωγή επιτρέπει την αντιμετώπιση της κατάστασης με επιτυχία. Πράγματι, αποφεύγοντας τις κινήσεις και τις στάσεις που προκαλούν πόνο, προσλαμβάνοντας αντιφλεγμονώδη φάρμακα και καταφεύγοντας στη φυσιοθεραπεία, είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί μείωση ή και εξάλειψη των συμπτωμάτων στο 70% των περιπτώσεων. Γενικά, παρατηρείται ικανοποιητική αποκατάσταση μέσα σε διάστημα ορισμένων μηνών, περίοδος κατά την οποία το τμήμα του δίσκου που έχει υποστεί κήλη τείνει να μειώνεται σε όγκο. Σημαντική είναι η αποφυγή όλων των δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τον πόνο στη μέση, αλλά όχι η πλήρης ακινητοποίηση, γιατί η κατάλληλη δραστηριότητα είναι σημαντική για τη διατήρηση της ευεξίας και τη μείωση της ακαμψίας. Γι’ αυτό το λόγο, καλό είναι να συνεχίσει κανείς να εργάζεται, αποφεύγοντας, προφανώς, τα βαριά φορτία, ενώ είναι χρήσιμη η εκτέλεση ασκήσεων ενδυνάμωσης.

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση

Ιδιαίτερα ωφέλιμη είναι η φυσιοθεραπεία, που περιλαμβάνει τους υπέρηχους, την ηλεκτρομυοδιέγερση TENS και τη θεραπεία λέιζερ. Η τελευταία είναι σε θέση να ασκήσει αναλγητική και αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ πειραματικές έρευνες υποδεικνύουν την ευνοϊκή της δράση και ως προς τον τροφισμό των νεύρων. Εξαιρετικά χρήσιμο είναι το λέιζερ Nd-YAG υψηλής έντασης (Hilterapia), η αποτελεσματικότητα του οποίου συγκρίθηκε πρόσφατα με εκείνη της TENS και με τη θεραπεία με ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Παρατηρήθηκε, έτσι, αρχικά μια ανάλογη κλινική βελτίωση και με τις τρεις θεραπείες. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου (μετά από 45 και 180 μέρες) όσοι είχαν υποβληθεί στη Hilterapia παρουσίαζαν μια σημαντικά καλύτερη κατάσταση.
Ωφέλιμη είναι η πρόσληψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που επιτρέπουν την ελάφρυνση του πόνου, ενδεχομένως σε συνδυασμό με μυοχαλαρωτικά. Όταν αυτά δεν επαρκούν, είναι δυνατή η προσφυγή στην κορτιζόνη και, σε κάποιες περιπτώσεις, σε φάρμακα που μειώνουν τον πόνο, ελέγχοντας τη μετάδοση του πόνου μέσω των νεύρων. Ορισμένες φορές, στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητες μία ή δύο μέρες ανάπαυσης στο κρεβάτι. Συνήθως, ωστόσο, δε συνιστάται η ανάπαυση μεγαλύτερης διάρκειας. Μόνο στην περίπτωση που τα συμπτώματα δε βελτιώνονται μέσα σε διάστημα έξι εβδομάδων, μπορεί να συζητηθεί το ενδεχόμενο της χειρουργικής επέμβασης, που συνίσταται στην αφαίρεση ενός μικρού τμήματος οστού του σπονδύλου και στην απομάκρυνση της προπίπτουσας κήλης